ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ 14ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ: Φεβρουαρίου 2014

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Φαράγγι Καλυψώς

Η περιοχή του Κισσάβου και του Μαυροβουνίου χαρακτηρίζεται από τις έντονες αντιθέσεις του. Από την μια οι όμορφες ακτές του και από την άλλη ο επιβλητικός του ορεινός όγκος, με τα πανέμορφα δάση και τις απόκρημνες χαράδρες και φαράγγια που κάνουν το τοπίο απλά μαγευτικό.
Τα δύο φαράγγια που δεσπόζουν στην περιοχή και τραβούν την προσοχή είναι το φαράγγι της ΚΑΛΥΨΩΣ και το φαράγγι του Πολυδενδρίου.
Τοπία, πραγματικά, απαράμιλλης ομορφιάς και σαγήνης, στα οποία διοργανώνονται υπαίθριες δραστηριότητες, χωρίς να αλλοιώνουν και να μεταβάλουν την αυθεντικότητα και φυσικότητα του τοπίου.

Φαράγγι Καλυψώς. Το μοναδικό αυτό φαράγγι βρίσκεται ακριβώς πάνω από παραθαλάσσιο οικισμό του Κόκκινου Νερού. Πλημμυρίζεται κυριολεκτικά από πράσινο, πάνω στις ανατολικές πλαγιές του Κισσάβου, με φόντο το καταγάλανο του Αιγαίου. Είναι ένα εκπληκτικής ομορφιάς φαράγγι με βαθιές πεντακάθαρες λίμνες. Θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης.

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

ΚΙΣΣΑΒΟΣ ή ΟΣΣΑ

Υψώνεται στο ΒΑ άκρο της Θεσσαλίας, συνέχεια του Κάτω Ολύμπου από τον οποίο τον χωρίζει η ονομαστή κοιλάδα των Τεμπών, που τη διαρρέει ο Πηνειός. Η κωνική κορυφή, σαν πυραμίδα, και ο συγκροτημένος όγκος του, τον κάνουν τόσο ξεχωριστό ώστε να διακρίνεται από πολύ μακριά.

Μια εγκάρσια κοιλάδα χωρίζει το Κίσσαβο σε δύο μέρη: στο νότιο, όπου υψώνεται η ψηλότερη κορυφή του, Προφήτης Ηλίας (1.978μ.), και στο βόρειο, όπου βρίσκεται η δεύτερη κορυφή του, Πλάκα (1.820μ.). Ανατολικά έχει το Αιγαίο Πέλαγος, δυτικά το Θεσσαλικό κάμπο και νότια το Μαυροβούνι που χωρίζεται απ΄ αυτόν με τη πεδιάδα – κοιλάδα της Αγιάς.

Τα πυκνά δάση από έλατα, οξιές, δρύες, καστανιές και τα άφθονα νερά του, του προσδίδουν ένα ποιητικό μεγαλείο και τον χαρακτηρίζουν ως Βοτανικό Κήπο με πολλούς υδάτινους δρόμους, λίμνες και φαράγγια. Ένα μεγάλο τμήμα του έχει χαρακτηριστεί «Αισθητικό Δάσος της Όσσας» και προστατεύεται από το πανευρωπαϊκό Δίκτυο Φύση 2000 (NATURA 2000). Μικρούς κολπίσκους με πανέμορφες ακρογιαλιές (από το Στόμιο στις παραλίες της Καρίτσας, του Κόκκινου Νερού, της Παλιουριάς, μέχρι τη Βελίκα και τη Σωτηρίτσα), σχηματίζουν οι ανατολικές καταπράσινες κορυφές του Κισσάβου, βουτηγμένες στο Αιγαίο Πέλαγος.

Στον Κίσσαβο (παλιά Όσσα μέχρι τον 11ομ.Χ.αι.), κατοικούσαν κατά την αρχαιότητα Μάγνητες, των οποίων η χώρα (Μαγνησία) άρχιζε από τις εκβολές του Πηνειού και κατέληγε στη χερσόνησο των Τρικέρων. Συνδέεται με τις Νύμφες, με τη λατρεία της Δήμητρας, με τον Ασκληπιό, με τον Ηρακλή (ο μύθος θέλει εδώ να άφησε την τελευταία του πνοή), με το Φιλοκτήτη (εδώ έζησε ο ήρωας του Τρωικού πολέμου), με το Μ.Αλέξανδρο κ.ά. Από τον αρχαιολογικό πλούτο του Κισσάβου εκείνο που μπορεί να θαυμάσει κανείς σήμερα είναι κυρίως ναοί, μοναστήρια και υπολείμματα κάστρων. Αρκεί να επισκεφτεί τα χωριά του βουνού (Αμπελάκια, Σκλήθρο, Μελιβοία, Μεταξοχώρι, Κόκκινο Νερό, Καρίτσα, Στόμιο, Ομόλιο, Μεγαλόβρυσο, Ανατολή, Βελίκα, Σωτηρίτσα κ.ά.) και να περιπλανηθεί στα μονοπάτια του.

Κόκκινο Νερό

Κοκκινο Νερο, Λαρισα Ελλαδα

Το Κόκκινο Νερό Λάρισας αποτελεί επέκταση του ορεινού χωριού Καρίτσα και είναι ένας παραλιακός οικισμός χτισμένος κυριολεκτικά μέσα στις ρεματιές και τα πλατάνια. Βρίσκεται σε απόσταση 19 χλμ. από τον Αγιόκαμποκαι 70 χλμ. από τη Λάρισα.

Το όνομα του χωριού οφείλεται στην Ιαματική πηγή με κόκκινο νερό που αναβλύζει στην περιοχή. Το ανθρακούχο νερό οφείλει το χρώμα του στα μεταλλικά άλατα και θεωρείται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Το Κόκκινο Νερό είναι από τους παλαιότερους οικισμούς της περιοχής σύμφωνα με ευρήματα από ανασκαφές της αρχαιολογικής υπηρεσίας και αποτελεί πραγματικά ένα ξεχωριστό συνδυασμό βουνού και θάλασσας.

Στον οικισμό αυτό συναντά κανείς αρκετά γεφύρια λόγω των ρεμάτων που το διασχίζουν, χώρους αναψυχής κάτω από πολλά πελώρια πλατάνια και πηγές νερού. Μπροστά στην παραλία δεσπόζουν ψαροταβέρνες με φρέσκα ψάρια, beach bar καθώς και αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Κόκκινο Νερό αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες τουρίστες, ιδιαίτερα από Πολωνία και Τσεχία όπου έχει γίνει σημείο κατατεθέν για τις διακοπές τους.

Η παραλία Κόκκινο Νερό αποτελείται από δύο επιμέρους ακτές. Στη βόρεια πλευρά υπάρχει παραλία με βότσαλα μήκους σχεδόν μισού χιλιομέτρου και στην αντίθετη πλευρά μια παραλία με αμμουδιά μήκους 1 χλμ. Όμως και τα συμπλέγματα βράχων με τις βραχοσπηλιές δημιουργούν ένα ξεχωριστό τοπίο. Λίγο πιο πάνω από το Κόκκινο Νερό βρίσκεται το περίφημο Φαράγγι Καλυψώς με τους τρεις καταρράκτες και το δάσος με τις πανύψηλες οξιές, όπου διοργανώνονται πολλές δραστηριότητες εναλλακτικού τουρισμού.

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Κυνήγι στον Κίσσαβο.

Οι ανάγκες του κυνηγιού καλύπτονται με θηράματα που εκτρέφονται και απελευθερώνονται κατά την κυνηγετική περίοδο και έτσι οι κυνηγοί ξέρουν ότι υπακούοντας στους κανόνες λειτουργίας της ελεγχόμενης περιοχής, θα έχουν και αύριο θήραμα.
Μάλιστα τα τελευταία χρόνια, λόγω της ελεγχόμενης διαχείρισής της, παρατηρείται υπερπληθυσμός αγριογούρουνων, ενώ εμφανίστηκαν παράλληλα και είδη ζώων όπως ο λύγκας που δεν υπήρχαν, γεγονός που σημαίνει, σύμφωνα με τους δασολόγους, ότι ο βιότοπος είναι υγιής.

Το κυνήγι αρχίζει τον Οκτώβριο, ενώ τελειώνει στα μέσα Ιανουαρίου.

Όσο αφορά στα θηράματα πουλιά, διατηρούνται τέσσερις πυρήνες εκτροφής φασιανών και περδικών, «πυρήνες προσαρμογής» όπως ονομάζονται, τα οποία απελευθερώνονται σταδιακά, κατά την περίοδο του κυνηγιού. Φέτος στους πυρήνες εκτρέφονται 8.000 πουλιά.
Όσο αφορά στους λαγούς, η προμήθειά τους γίνεται από κρατικά εκτροφεία, ενώ υπερπληθυσμός παρατηρείται στα αγριογούρουνα.

Στο δασικό σύμπλεγμα ζει αυτόχθων πληθυσμός ζαρκαδιών (το κυνήγι του επιτρέπεται μόνο στην ελεγχόμενη περιοχή), ελάφια (απαγορεύεται το κυνήγι τους, τουλάχιστον μέχρι να διαπιστωθεί ένας ικανοποιητικός αριθμός τους), αγριόγιδα, αγριοπρόβατα, ενώ έχουν δει ακόμη και λύγκα, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια των αιλουροειδών.

Οι περισσότεροι κυνηγοί που πηγαίνουν στην ελεγχόμενη περιοχή, κυνηγούν αγριογούρουνα και πουλιά. Το κυνήγι επιτρέπεται συγκεκριμένες ώρες από τις 7 π.μ. μέχρι τις 3 το μεσημέρι και συγκεκριμένες μέρες, ανάλογα με το θηρεύσιμο είδος.

Σύμφωνα με στοιχεία του Δασαρχείου Λάρισας, στην ελεγχόμενη περιοχή Όσσας, ο αριθμός κυνηγών που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον ανέρχεται στους 1115.
Να σημειωθεί πως οι κυνηγοί αποτελούν σημαντική πηγή εσόδων για το δασαρχείο Λάρισας.

Δένδρα Κισσάβου

Τα πυκνά δάση από έλατα, οξιές, δρύες, καστανιές και τα άφθονα νερά του, του προσδίδουν ένα ποιητικό μεγαλείο και τον χαρακτηρίζουν ως Βοτανικό Κήπο με πολλούς υδάτινους δρόμους, λίμνες και φαράγγια.

Ο Κίσσαβος αποτελεί έναν τεράστιο βοτανικό κήπο, για την αφθονία και ποικιλία της βλάστησής του. Αείφυλλα-πλατύφυλλα, όπως αριές, κουτσουπιές, κουμαριές, ρείκια αλλά και άφθονα ποώδη (θυμάρι, ρίγανη) φύονται χαμηλά στο βουνό ενώ ψηλότερα επικρατούν οι βελανιδιές, οι καστανιές, οι κρανιές, τα σφενδάμια, οι φράξοι, οι φλαμουριές καθώς και η μαύρη πεύκη, με την οποία αναδασώθηκε ένα μικρό τμήμα αυτής της ζώνης. Από τα 500 ως τα 1600μ., κυρίως στις βόρειες και ανατολικές πλαγιές του βουνού, κυριαρχεί η οξιά είτε σε αμιγή δάση είτε σε μικτά με ελάτη. Στα βόρεια υπάρχουν πολλά καστανοπερίβολα, από τα οποία αποκλειστικά σχεδόν, παράγονται κάστανα και ελάχιστη ξυλεία.

Περιορισμένη είναι η εμφάνιση της ιπποκαστανιάς (Aesculus hippocastanum), που αποτελεί σπάνιο είδος ως αυτοφυές. Έπειτα από μακρύ χρονικό διάστημα υπερεκμετάλλευσης επανεγκαθίστανται έλατα, τα οποία αποτελούν το 13% της δασοκάλυψης του αισθητικού δάσους του Κισσάβου.

Μεγάλη ποικιλία ειδών συναντάται και πάνω από το δασοόριο που αρχίζει η αλπική ζώνη.

Ο Κίσσαβος στην αρχαιότητα.

Στον Κίσσαβο, κατοικούσαν κατά την αρχαιότητα Μάγνητες, των οποίων η χώρα (Μαγνησία) άρχιζε από τις εκβολές του Πηνειού και κατέληγε στη χερσόνησο των Τρικέρων. Συνδέεται με τις Νύμφες, με τη λατρεία της Δήμητρας, με τον Ασκληπιό, με τον Ηρακλή (ο μύθος θέλει εδώ να άφησε την τελευταία του πνοή), με το Φιλοκτήτη (εδώ έζησε ο ήρωας του Τρωικού πολέμου), με το Μ.Αλέξανδρο κ.ά. Από τον αρχαιολογικό πλούτο του Κισσάβου εκείνο που μπορεί να θαυμάσει κανείς σήμερα είναι κυρίως ναοί, μοναστήρια και υπολείμματα κάστρων.

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Πανίδα Κισσάβου

Ανατολικός Κίσσαβος

Η ομορφιά του Ανατολικού Κισσάβου προσελκύουν χιλιάδες τουρίστες σε κάθε εποχή του χρόνου. Η χλωρίδα και η άγρια πανίδα είναι κάποιοι λόγοι που αξίζει να επισκεφτεί κανείς τον Ανατολικό Κίσσαβο. Ο Ανατολικός Κίσσαβος χαρακτηρίζεται από μεγάλο πλούτο από ζωικά και φυτικά είδη ιδιαίτερης σημασίας και σπουδαιότητας και έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών επιστημόνων που ασχολούνται με την χλωρίδα και την πανίδα, αλλά και ερασιτεχνών από πολύ παλιά.

Η γεωγραφική θέση της περιοχής, η πολύμορφη ορογραφία, η γεωλογική σύσταση του υπεδάφους, το κλιματικό μακρό και μικρό περιβάλλον, γεωιστορικά γεγονότα αλλά και διάφορες ανθρωπογενείς επιδράσεις συνέβαλαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της περιοχής.

Πανίδα

Η πανίδα αποτελείται από ζώα κοινά στον Ελληνικό χώρο, όπως η αλεπού, ο ασβός, ο λαγός, ο σκίουρος και άλλα είδη τρωκτικών καθώς και εντομοφάγα. Το τσακάλι, το αγριογούρουνο, το κουνάβι είναι σπάνια, ακόμα σπανιότερος είναι ο λύκος, και σχεδόν έχει εξαφανιστεί το ζαρκάδι.

Δασόβια είδη κυριαρχούν στην πτηνοπαγίδα του Δρυμού όπως πέρδικες, δρυοκολάπτες, μαυροτσικλιτάρες, χιονότσιχλες, χιονοψάλτες, ερπετά όπως η μεσογειακή χελώνα, η αγριόσαυρα, η οχιά, και αμφίβια όπως ο βάτραχος.

Όμως έξω από τα πυκνά δάση οι γύπες, αετοί και μικρότερα αρπακτικά διατηρούνται ακόμη δυστυχώς σε μικρούς αριθμούς, που περιλαμβάνουν όρνια, μπούφους, γυπαετούς, χρυσαετούς και περιστασιακά και γεράκια. Τα περισσότερα από αυτά είναι είδη είναι υπό προστασία.

Η θλιβερή διαπίστωση για την καταστροφική επιβάρυνση του φυσικού περιβάλλοντος με υπαιτιότητα του ίδιου του ανθρώπου, είχε σαν αποτέλεσμα την λήψη προστατευτικών μέτρων σε ορισμένες περιοχές των οποίων το φυσικό περιβάλλον αποτελείται από σπάνια αυτοφυή χλωρίδα και άγρια πανίδα.

Με σκοπό τη διάσωση, βελτίωση και αύξηση της χλωρίδας και άγριας πανίδας, τη διατήρηση των γεωμορφολογικών σχηματισμών με ταυτόχρονη ανάπτυξη του τουρισμού, την προστασία των φυσικών καλλονών και τη διενέργεια επιστημονικών ερευνών.

Σύμφωνα με αυτό το νόμο, οι επιλεγμένες περιοχές τελούν υπό προστασία, με σκοπό τη διάσωση, βελτίωση και αύξηση της χλωρίδας και άγριας πανίδας, τη διατήρηση των γεωμορφολογικών σχηματισμών με ταυτόχρονη ανάπτυξη του τουρισμού, την προστασία των φυσικών καλλονών και την διενέργεια επιστημονικών ερευνών.